-Εσύ δεν θα πεθάνεις -Μάζεψε την φωτιά -Πεθαίνουν οι μανάδες;Δεν πεθαίνουν. -Οχι. Κοίταξε μην καείς -Κι η μάνα του Νικόλα γιατί πέθανε; -Ήταν άρρωστη πόναγε η καημένη. -Κι εσένα που σε πονάει το δόντι; -Άλλο το δόντι. δεν πέθανε κανένας από δόντι. Σύρε να παίξεις. -Δεν θέλω. Θέλω να μην πεθάνεις. -Μπα σε καλό σου.Φέρε μου το σινί. -Η γιαγιά όμως θα πεθάνει. -Θάσαι μεγάλος τότε, μην φοβάσαι. -Πόσο μεγάλος θα΄μαι; -Άντρας. θα΄χεις γυναίκα και παιδιά. Μπορεί κι εγγόνια -Κι εσύ πως θα΄σαι τότε; -Σαν τη γιαγιά; Φαφούτα μ΄ένα μάτι; -Εσύ δεν θα΄σαι έτσι. κι΄ ούτε θα πεθάνεις. Θα πεθάνεις; -Οχι δεν θα πεθάνω.Φέρε την γάστρα. -Άμα πεθάνεις θα πεθάνω να το ξέρεις. -Κούφια η ώρα.Μη λες τέτοιες κουβέντες. -Άμα πεθάνεις θα πεθάνω. Μ΄ακούς; Σ΄ακούω . Ψεύτη. Ούτε αυτά που μου΄ταξες παιδί δεν κράτησες.
Τι να γράψω για εσάς? αφού τα είπαμε... -Για τους άλλους γιατί γράψατε? Έλα ντε...γιατί γράψαμε? -Να γράψετε και για εμάς Αναστασία μου, θα γράψω..Δεν πρόλαβα εχθές (πως να πεις όχι σε παιδικά μάτια?) Να γράψω αλλά συγγραφέας δεν είμαι . Να το ξέρετε. -Το ξέρουμε. Καλά τότε.
...Να σας αφιερώσω ένα τραγούδι? -Ποιό? -Τα ήσυχα βράδυα της Πρωτοψάλτη . Το ξέρετε? -όχι -να σας πω τους στίχους? Όσους θυμάμαι -Εντάξει - Πάμε
-Ακόμη κι αν φύγεις για το γύρο του κόσμου θάσαι πάντα δικός μου ,θα μαστε πάντα μαζί και δεν θα μου λείπεις γιατί θάναι η ψυχή μου το τραγούδι της ερήμου,που θα σ΄ακολουθεί
Τα ήσυχα βράδυα η Αθήνα θα λάμπει σα μεγάλο καράβι που θα σαι μέσα και εσύ και δεν θα σου λείπω γιατί θαναι η ψυχή μου το τραγούδι της ερήμου που θα σ΄ακολουθεί
Τα ήσυχα βράδυα , θα περνάει φωτισμένο, της ζωής μου το τραίνο , που θασαι μέσα και συ.
-Τι σχέση έχει αυτό κύριε?Αυτό μιλάει για χωρισμούς.
-Μόνο? -κάτι λέει και για ένα καράβι , μια ψυχή που τραγουδάει , μια έρημο , και μια φωνή. Ωραία. καλά πάμε. -Νένα ? ναι -ποιό νάναι το καράβι? -Ο Τιτανικός κύριε? πετάγεται ο Βαλεντίνος
-Άχ τι όμορφος ο Di caprio πετάγεται η Αλεξία. -Σιγά τον άντρα λένε οι Μαρίες -Βασιλάκη κατέβασε το χέρι σου θα μου βγάλεις κανένα μάτι. (ψήλωσες κιόλας) Η Νένα έχει τον λόγο. Νένα? -Η ζωή μας κύριε. -Η ζωή Νένα
Και η ψυχή που τραγουδάει? Κορίνα? -Η ψυχή μας κύριε. Σωστά Κορίνα. και να σας πω....λένε όλες οι ψυχές χαρούμενα τραγούδια? -Όχι κύριε Σωστά Πηνελόπη. Γιατί όμως? -Γιατί πολλές φορές ο κόσμος μοιάζει με έρημο. -μπράβο Παύλο.
Και η φωνή? -Ποιά αυτή που θα μας ακολουθεί? -Ναι -Άμα είναι η αγριοφωνάρα σας κύριε.... λέει ο Κοτσιφάκος -κοτσιφάκε...θα ανοίξουν δόντια κ.λ.π. Και η φωνή? ξαναρωτάω. -Θοδωρή λέγε.. -τι να πω κύριε? εμένα όλο το μαλλί μου χαλάγατε ..... -κωστή? Παύλο? -Δυσκολεύεστε? Αφου δεν διαβάζετε -Αυτό είναι κύριε ή μήπως ότι δεν ακούσαμε τίποτα?Λέει η Στέλλα
-Ωραία λοιπόν....Θα κάνετε λίγη ησυχία να ακούσετε? -Θα κάνουμε -Να μοιράζεστε -Τι? -Τα πάντα. Ό.τι μοιράζεσαι εκείνο κατέχεις και εκείνο ζεις. -Γιατί , εσείς τι μοιραστήκατε μαζί μας? -Να πω την αλήθεια? -Ναι -Λίγα πράγματα. -Γιατί? -Δεν ξέρω...Αλήθεια δεν ξέρω, αλλά προσπαθώ τώρα. -Για προσπαθήστε -..... -Εγώ φταίω. οι ανασφάλειές μου, ο εγωισμός μου. Να ζητήσω συγνώμη? Συγνώμη λοιπόν φίλοι μου και φίλες μου για εκείνες τις φορές που δεν σας κατάλαβα. Για τότε που σας επιβλήθηκα με τις φωνές μου , για τα μαθήματα που έγιναν βαρετά , για τις φορές που σας πρόσβαλα. για αυτά που είπα και αυτά που δεν είπα ..... και σας ευχαριστώ για τις στιγμές που μοιραστήκαμε , τότε που με διορθώσατε , τότε που με τα βλέματά σας με επιτιμήσατε, ή τότε που ένα αναψοκοκκίνισμα στο πρόσωπο σας μου έδειξε τον θυμό σας για κάτι άστοχο που είχα πει. -να σας συγχαρώ όλους για την ποιότητα σας ,τα συναισθήματα σας , την υπομονή σας. Να σας πω ότι ελπίζω σε εσάς ,και ότι είμαι σίγουρος ότι θα βρείτε το δρόμο σας. Και να ζητήσω αυτά τα λόγια μου να είναι η δική μου φωνή που θα θυμάστε. Σας αγαπώ πολύ. -Τώραμας τα λέτε καλύτερα κύριε. Τι άλλο? -Να ζήσετε σαν τα ψηλά βουνά και να είστε πάντα ευτυχισμένοι -Ν α διαβάζετε -Τώρα τα χαλάσαμε -να αγαπάτε τους ανθρώπους -Αυτό εντάξει. -να προσέχετε. -Θα προσέχουμε -Να μας θυμάστε και να μας θεωρείτε φίλους σας. -ΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ ΚΥΡΙΕ. ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΦΑΤΕ ΤΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ.
-μα δεν τέλειωσα.............. Στην ευχή του Θεού να πάτε
-Με σας έχω? Με εμάς κύριε -πάλι? πάλι. Για τί κύριε δεν σας κάνουμε? -Σας το έχω πει... -Είσαστε το χειρότερο τμήμα Φωνές ..μπράβο...χειροκροτήματα. -Με τα καλύτερα παιδιά όμως.(τους έριξα στο φιλότιμο πάλι) -Χαλβαδάκηηηη !!! ναι κύριε -Μην μιλάς -Δεν μιλάω -Μιλάς. Έλα εδώ.. -που? -Εδώ μπροστά να σε βλέπω. Κορίτσια εκεί πίσω συγνώμη αλλά πάνω από όλα η ησυχία της τάξης. -Μάγια? -Ορίστε κύριε Την φωτογραφία από την εορτή τι να την κάνω? -Βγάλτε με εμένα κύριε από μέσα και κάντε την ότι θέλετε. -Αυτό δεν μπορεί να γίνει -..... (πάντα ντροπαλή και ευαίσθητη) Διονυσία? -ναί Τι γίνεται? -καλά Πολύ μιλάς..Δεν πειράζει.. σας χαίρομαι..(πιό κάτω θα βρεις εκείνο το κείμενο που σου άρεσε.Πέταξέ την την φωτοτυπία) (Ο βαγγέλης έκανε καλή δουλειά . Μπράβο του.Παιδί με αρχές) -Ιάσονα πέρασε έξω ΓΙΑΤΙ? ΓΙΑΤΙ? μίλησα? -Δεν μίλησες? αφου έχεις μπάσα φωνή και ακούγεσαι.... (το Happy των Stones...ωραίο κομμάτι) -Καλό είναι. -κωνσταντίνα ...γειά σου θεσσαλονίκη (ο άλλος ..να μην λέω ονόματα έχει σκεφθεί ό,τι μπορεί να φύγεις για πάνω? χα χα χα) -Αλέξανδρε, ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΕΕ (ερωτευμένος είναι ..δεν ακούει) -Σία ? επειδή σας μπερδεύω εννοώ την Ασπασία Ναι!! -Τι κάνεις? Καλά. ......(γλυκύτατη) Λουτσία? -Λουκία κύριε Λουκία λοιπόν, πες μας μάθημα -τι είχαμε κύριε? -Κατάλαβα. Πάλι διαβασμένοι είσαστε....Πετάγεται ο άλλος Αλέξανδρος. -πάντα κύριε Μας δουλεύεις Αλέξανδρε? Πάντα κύριε (μέσα από τα δόντια του) -Σωτήρη? -ορίστε? -Πάλι ζωγραφίζεις? Δεν μου εξήγησες τελικά αυτά τα σχέδια. -Διαμάντω? -Μαντώ κύριε....Κύριε? Δεν με προσέξατε!! Σκίζεις Μαντώ -Κύριε δεν θα σας ξεχάσω ποτέ -Ούτε εγώ θα σας ξεχάσω. Όλους και όλες. Δεν σας τόπα,ίσως όμως το καταλάβατε. Σας το λέω τώρα. Θα μου λείψετε. -Τότε κύριε να μας πείτε και κανένα θέμα... -Δημητράκη ζωήρεψες. -Σόρε είσαι λεβέντης. Να θυμάσαι αυτό που σου είχα πει όταν σε είδα κυριακή πρωί στην Πολιτεία. -Τζανίν ...Keep walking -Κλαούντια στις ομορφιές σου... Ευχαριστώ κύριε., -βάσιωωω -ορίστε -Συγνώμη.
-Συγνώμη από όλους όσους στενοχώρησα. Αρμάντεεεεεεε -Αρμάντο κύριε. δεν θα μου αλλάξετε και το όνομα. -εγώ Αρμάντε θα σε φωνάζω . -Στυλιανέ ...τι καλό παιδί!!! -Γιωργάκη..γειά σου Γιωργάκη φίλε. -Ισμήνη και Φρόσω μιλάτε συνεχώς. Εύχομαι η φιλία σας να κρατήση για πάντα. -Αλέξανδρε Π. Καλή τύχη. -Στέλιο? Πως τα πήγαμε οι δυό μας? Νομίζω ό,τι έχεις κάποια παράπονα -Μόνο εγώ κύριε. Όλη η τάξη έχει.
-ΟΚ Αυτή την ώρα θα μιλήσουμε, σας ακούω...
-Τώωωωρα κύριε...Πάαααει τώρα. Αρκετά .ΑΡΚΕΤΑ ΜΑΣ ΠΡΗΞΑΤΕ.
-Τότε ακούστε με εσείς. για λίγο. Δυό λόγια μόνο. -Αντε πείτε μας.
Λοιπόοοοοον. Χάρηκα πολύ που σας γνώρισα. Σας αγαπώ πολύ. Να είστε ευτυχισμένοι. -κύριε μας συγκινήσατε. -Σιγά τώρα,σιγά...Και εγώ συγκινήθηκα αλλά δεν το βλέπετε. Ή μήπως το είδατε. -Όχι ? Ευτυχώς. (μην μου πάρετε και τον αέρα)
Καλή τύχη. Ο θεός να σας σκεπάζει και να σας προστατεύει
-Κάντε ησυχία - Κάντε ησυχία - Ωχ θα μας πρήξει πάλι ο ψηλός. -Γιατί μιλάς παιδί μου? Βγές έξω. - Μόνο εγώ μιλάω Κύριε? - Εσένα άκουσα . -...ναι ..καλά..όλη η τάξη μιλάει. -Βγες έξω. Βάλτου απουσία. -Θα ξαναμιλήσεις? -Οχι -Καλά κάτσε. Κάτσε έχω κάτι να σας πω. Μπορεί να σας ενδιαφέρει -...... ..... -Σας αγαπώ πολύ. Αυτό ήθελα να σας το πω.Να το ξέρετε. .... .... -Και κάτι άλλο. Σας ευχαριστώ πολύ. Που με ανεχτήκατε τρία χρόνια,που με αφήσατε να είμαι παρέα σας, που μπόρεσα να πάρω κάτι από την νιότη σας. -Πρόεδρε μιλάς? Ελένη..τι κάνεις? Νίκη? -καλά είμαι Κύριε. -Σωτηρία σκίζεις σήμερα. -χα χα χα -Γιωργάκη? Τασούλη ? Πως πάει? Μαρίνα? Δήμητρα? Ελένη?Μαρία? (τι τετράδα και αυτή!!!) (δεν άκουσαν λέξη από όσα έλεγα όλο τον χρόνο. Ας είναι καλά το παράθυρο.) -Καλά Κύριε...βαριόμαστε -Παναγιώωωτ? -Βασιωωωω? ή να σε λέω Gothic? Ελένη? πάλι άργησες. δεν πειράζει. Δεν θα το ξανακάνεις? -Ποτέ κύριε (στην κυριολεξία) - Μαριλένα? Πως πάει? πολύ ωραίο το κοκκαλάκι σου : )) -Πέννυ? (Ο βασιλάκης μεγαλώνει σωστά? Εννοώ σύμφωνα με τις αρχές του σχολείου? ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΣ. ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΡΑΣ :)))) -Τελικά ένα wiki δεν φτιάξαμε!!! -Ηλία τους άκουσες τους vaya con dios? Tους άκουσα -Σου άρεσαν? Μπούρδες -Γιατί ρε συ? Το girls dont cry for loui? Αφήστε με τώρα κύριε...δεν έχω όρεξη -Γιώργο θες κούρεμα το ξέρω Κύριε(το ήξερες αλλά δεν κουρεύτηκες) -Αναστασία...τι γίνεται? Τι Κύριε? -έλα τώρα Ναι ναι Κύριε ό,τι πείτε -Χρηστάρα ...πως πάει Άντε και Ολυμπιονίκης -Αιμίλιε? ..... -Α ρε Αιμίλιε. Είσαι καλό παιδί .... -Παναγιωτάκη? Δημητράκη ? εσάς του πρώτου θρανίου λέω. Να είσαστε καλά -Γκεράλντο? Διονύση? Είστε λεβεντόπαιδα. -Μαρία? τι Κύριε? -είσαι καλά? καλά Κύριε -Να είσαι καλά και να χαμογελάς πάντα. (εκείνο το βιβλίο πολύ νωρίς το πήρες πίσω)
Να είστε καλά όλοι, ευτυχισμένοι,υγιείς,χαρούμενοι ,τυχεροί και ο καλός θεός να σας προστατεύει πάντα.(Θεολόγος είμαι , μην το παρακάνουμε κιόλας) Σας το έλεγα.......... εκείνο που τα κάνει όλα τραγικά είναι ο χρόνος...ο χρόνος
